İLK ANNELER GÜNÜM

Anne oldum öyle mi?

Annemin minik kızıydım ben.En küçük tekne kazıntısı.Eski evimizden aklımda kalmış balkonda saçımı taradığı bir an.Kaç yaşındayım bilmiyorum ama miniğim daha.Bir anneler gününden aklımda kalmış.1 paket pipet almışım anneme anneler günü hediyesi.Ne yapacak diye düşündüysem.Çocuğum işte.Yine bir kış günü hava buz.Sokağa salmıyor annem.Hastayımda sanki.Ama sokakta oynayan çocuklar var.Camdan bakıyorum ayırmadan gözlerimi.O kadar çok acınmışım ki astronot gibi giydirmiş beni dışarı çıkmama izin vermiş.Kıyamamış bana.

Sanki içimde bir nokta var bu anılar dokununca oraya bir ağlamak bastırıyor.Boğazıma düğüm, kalbime ağırlık oluyor.Ben annemi gerçekten mutlu edebildim mi?Üzüldü mü benden sebep? Ben onun hayal ettiği evlat olabildim mi?

Anne olunca anlarsın derlerken derinliğini tahmin bile edemezdim bu lafın.Öyleymiş.Anne olunca , kendi çocuğum için endişelenmenin ne demek olduğunu anladım.Kalbi kırılırsa,mutsuz olursa nasıl canım yanar..Yürümeye çalışırken düşerse,kaldırmak için kimse koşmazsa yanına.Yaralarını sarmazsa.Başarısız olursa ya?
Yalnız kalırsa? Oyuna almazlarsa arkadaşları. Ya yanımda değilken hasta olursa? Bitmiyorki endişelerim.Şimdi anladım ki annemi çok üzmüşüm.Annelik kalp ağrısıymış birazda.Bazen üzüntülerimi saklamamışım o benim için nasıl yanmış.Bazen anlayış göstermemişim o ben güleyim diye şartlarını zorlamış.Ben anne olunca anladım.Anneler günüde bir kalp ağrısıymış.

Bir annenin tek dileğinin evladını mutlu görmek olduğunu anlamak için 30 yaşına gelmiş olmak ne acı.Şimdi düşünüyorumda beni yarın ne mutlu eder en çok.Oğlum var ve yanımda ya daha hiçbirşey mutlu edemez.

Evlat öyle birşeymiş.Canına can katarmış.O gelince kışlar yaza döner,geceler gündüz gibi şenlenir..Doğan güneş mutlu bir yüzle daha çok parlar..

Uyuyup da uyanınca gözlerimin içine bakan boncuk gözlerin saatlerce sürecek bir masaja eş değer olduğunu anlamak içinde geç kalmışım.Parmağımı sıkan ellerine ,ağlarken göğsümde sakinleşen başına geç kalmışım.Buna üzülmeyeceğim ama. Bundan sonra oğlum ve bana hep destek olan can eşim ile birlikte zamanın kıymetini bilip sonuna kadar birbirimizi yaşayacağız.Anneler gününde yada herhangi bir günde bize zamanın çabuk geçtiğini ve geçerken nefes almamız gerektiğini öğreten oğlumuzla o günün tadını çıkaracağız.

Ama annemden ayrı olmak zorunda olduğum her anneler gününde,heleki onu bu kadar iyi anlamışken ,özlemi hep benimle olmaya devam edecek.Ah annem...Dilerim sana benzer anneliğim.Dilerim Eren Çınar büyüyüp yuvadan uçtuğunda aynı özlemle anar beni.Sen kadar fedakar olabilirim dilerim..

Ve yine dilerimki güzel ülkemin tüm kadınları,sadece kadın oldukları için dışlanmadıkları bir pazar sabahına uyanırlar.Anneliğin sadece görevlerden ibaret görülmediği bir pazara..Kadın cinayetlerinin bittiği bir dünyaya uyanırız dilerim..Ve ülkemin adam gibi adamları , birer gül verirler tüm annelere,ister dalından koparılmış ister gönülden ..

                         Annesinin kuzusu ve artık Eren Çınar'ın annesi...