İnsan kaç yaşına gelirse gelsin doğum gününde çocuklaşıyor. Doğum günü özelleştikçe de mutlu oluyor.
Bu yıl benim için en güzellerindendi ,en özellerindendi.
Özeldi çünkü ;24 haftalık bebeğim içerde kıpır kıpırdı ama biz hiç dışarıdan göremiyorduk.Oğlum annesine bu mutluluğu yaşatıyordu ama babamızla paylaşamıyorduk.Somutlaştıramıyordu.
Bu gün bir animasyon izlemeye karar verdik.Oğlumuz şanslı anne babası bile çok seviyor animasyon filmleri,ona eşlik edebilecekler..
Filmi izlerken uzanıyordum ve tekmeler sırasında gayrıihtiyari karnıma baktım.Sanki bir titresim oldu.Hemen babacıkda geldi.Filmi unutuverdik bir anda.Asıl filmi oğluş oynuyordu ve bizde onu izlemeye başladık.Sanki onu severek beklediğimizin farkındaymış nazlanıyormuş gibi peşpeşe hareket etmeye başladı.Ve karnımda göbeğimin sağ tarafında titreşimler görmeye başladık.Bizim için muhteşemdi.
Orada her ne yapıyorduysa artık bizimle iletişime geçebiliyordu.Uzansak elini tutabilecekmişiz gibi hissettik.Sanki bize "hey ben burdayım ve sizi seviyorum " diyordu. Sanki "anne senin bu gün doğum günün ya sana jest yaptım" diyerek göz kırpıyordu.Muhteşemdi tek kelimeyle..
Günün kalanıda çok güzel geçti.Ama bu güne damga vuran hediye bana oğlumdan geldi.Ömrüm boyunca unutmayacağım en güzel anlardan biri..
Teşekkürler oğlum..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder